Indonesische Zuidzee Parel
Indonesië is ‘s werelds grootste archipel met een rijke visserij en maritieme producten. Een van die producten is de Zuidzeeparel, misschien wel een van de beste soorten parels. Indonesië is niet alleen begiftigd met rijke natuurlijke hulpbronnen, maar heeft ook een overvloed aan ambachtslieden met hoog vakmanschap.
Met dit artikel brengen we je nog een bijzonder Indonesisch product, de Zuidzeeparel. Als een land gelegen op het kruispunt van twee oceanen en twee continenten, vertoont de Indonesische cultuur een unieke mix die wordt gevormd door een lange interactie tussen inheemse gebruiken en meerdere buitenlandse invloeden. Het rijke culturele erfgoed van Indonesië biedt de wereld een verscheidenheid aan vakmanschap op het gebied van parelsieraden.
Indonesië, een van ‘s werelds topspelers, heeft parels gemaakt en geëxporteerd naar de internationale markt, zoals Australië, Hong Kong, Japan, Zuid-Korea en Thailand. Volgens statistieken groeide de exportwaarde van parel met gemiddeld 19,69% per jaar in de periode 2008-2012. In de eerste vijf maanden van 2013 bereikte de exportwaarde US $ 9,30 miljoen.
Parel van hoge kwaliteit wordt al eeuwenlang beschouwd als een van de kostbare voorwerpen van schoonheid, net als andere edelstenen. Technisch gezien wordt een parel geproduceerd in een levende schelpdier, in het zachte weefsel of de mantel.
Pearl is gemaakt van calciumcarbonaat in minuscule kristallijne vorm, net als de schaal van een kalme, in concentrische lagen. Een ideale parel zou perfect rond en glad zijn, maar er zijn veel andere vormen van peren, barokparels genoemd.
Omdat parels voornamelijk van calciumcarbonaat zijn gemaakt, kunnen ze worden opgelost in azijn. Calciumcarbonaat is zelfs gevoelig voor een zwakzure oplossing omdat de kristallen van calciumcarbonaat reageren met het azijnzuur in de azijn om calciumacetaat en koolstofdioxide te vormen.
Natuurlijke parels die spontaan in het wild voorkomen zijn het meest waardevol, maar zijn tegelijkertijd zeer zeldzaam. Parels die momenteel op de markt verkrijgbaar zijn, zijn meestal gekweekt of gekweekt uit pareloesters en zoetwatermosselen.
Imitatieparels worden ook veel geproduceerd als goedkope sieraden, hoewel de kwaliteit veel lager is dan de natuurlijke. Kunstparels hebben een slechte irisatie en zijn gemakkelijk te onderscheiden van natuurlijke parels.
De kwaliteit van parels, zowel natuurlijke als gecultiveerde, hangt af van het feit of ze parelmoer en iriserend zijn, net als de binnenkant van de schelp die ze produceert. Hoewel parels meestal worden gecultiveerd en geoogst om sieraden van te maken, zijn ze ook op weelderige kleding genaaid, evenals geplet en gebruikt in cosmetica, medicijnen en in verfmengsels.
Parelsoorten
Parels kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën op basis van hun vorming: natuurlijk, gekweekt en imitatie. Vóór de uitputting van natuurlijke parels, ongeveer een eeuw geleden, waren alle parels die werden ontdekt natuurlijke parels.
Tegenwoordig zijn natuurlijke parels zeer zeldzaam en worden ze vaak tegen investeringsprijzen verkocht op veilingen in New York, Londen en andere internationale locaties. Natuurlijke parels zijn per definitie alle soorten parels die per ongeluk zijn gevormd, zonder menselijke tussenkomst.
Ze zijn het product van toeval, met een irriterend begin, zoals een gravende parasiet. De kans op dit natuurlijk optreden is erg klein, omdat het afhangt van ongewenst binnendringen van vreemd materiaal dat de oester niet uit zijn lichaam kan verdrijven.
Een gekweekte parel ondergaat hetzelfde proces. Bij natuurlijke parels werkt de oester alleen, terwijl gekweekte parels het product zijn van menselijk ingrijpen. Om de oester ertoe te bewegen parel te produceren, implanteert een technicus opzettelijk het irriterende middel in de oester. Het materiaal dat chirurgisch wordt geïmplanteerd, is een stuk schelp dat Parelmoer wordt genoemd.
Deze techniek is ontwikkeld door de Britse bioloog William Saville-Kent in Australië en door Tokichi Nishikawa en Tatsuhei Mise naar Japan gebracht. Nishikawa kreeg het patent in 1916 en trouwde met de dochter van Mikimoto Kokichi.
Mikimoto kon de technologie van Nishikawa gebruiken. Nadat het patent in 1916 was verleend, werd de technologie in 1916 direct commercieel toegepast op Akoya-pareloesters in Japan. De broer van Mise was de eerste die een commerciële oogst van parels produceerde in de Akoya-oester.
Mitsubishi’s Baron Iwasaki paste de technologie onmiddellijk toe op de Zuidzee-pareloester in 1917 in de Filippijnen, en later in Buton en Palau. Mitsubishi was de eerste die een gekweekte Zuidzee-parel produceerde – hoewel het pas in 1928 was dat de eerste kleine commerciële oogst parels met succes werd geproduceerd.
Imitatieparels zijn een heel ander verhaal. In de meeste gevallen wordt een glasparel in een oplossing van vissenschubben gedompeld. Deze coating is dun en kan uiteindelijk slijten. Je kunt een imitatie meestal herkennen door erop te bijten. Nepparels glijden over je tanden, terwijl de laagjes parelmoer op echte parels korrelig aanvoelen. Het eiland Mallorca in Spanje staat bekend om zijn imitatieparelindustrie.
Er zijn acht basisvormen van parels: rond, halfrond, knoop, druppel, peer, ovaal, barok en omcirkeld.
- Perfect ronde parels zijn de zeldzaamste en meest waardevolle vorm.
- Halve ronde kralen worden ook gebruikt in halskettingen of in stukken waarbij de vorm van de parel kan worden verhuld zodat het lijkt alsof het een perfect ronde parel is.
- Knoopparels zijn als een licht afgeplatte ronde parel en kunnen ook een ketting vormen, maar worden vaker gebruikt in enkele hangers of oorbellen waarbij de achterste helft van de parel bedekt is, waardoor het eruitziet als een grotere, rondere parel.
- Druppel- en peervormige parels worden soms traanparels genoemd en worden meestal gezien in oorbellen, hangers of als een centrale parel in een ketting.
- Barokke parels hebben een andere aantrekkingskracht; ze zijn vaak zeer onregelmatig met unieke en interessante vormen. Ze worden ook vaak gezien in kettingen.
- Omcirkelde parels worden gekenmerkt door concentrische ribbels of ringen rond het lichaam van de parel.
Onder het geharmoniseerd systeem (HS) worden parels onderverdeeld in drie subcategorieën: 7101100000 voor natuurlijke parels, 7101210000 voor gekweekte parels, onbewerkt en 7101220000 voor gekweekte parels, bewerkt.
De glans van de parel van INDONESI
Eeuwenlang wordt de natuurlijke Zuidzeeparel beschouwd als de prijs van alle parels. De ontdekking van de meest productieve parelbanken in de Zuidzee in met name Indonesië en de omliggende regio, zoals Noord-Australië in het begin van de 19e eeuw, culmineerde in het meest toegeeflijke pareltijdperk in Europa tijdens het Victoriaanse tijdperk.
Dit type parel onderscheidt zich van alle andere parels door zijn prachtige dikke natuurlijke parelmoer. Dit natuurlijke paarlemoer produceert een ongeëvenaarde glans, die niet alleen “glans” geeft zoals bij andere parels, maar een complexe zachte, ongrijpbare uitstraling die van stemming verandert onder verschillende lichtomstandigheden. De schoonheid van dit parelmoer dat de parel uit de Zuidzee door de eeuwen heen geliefd heeft gemaakt bij deskundige juweliers met een onderscheidende smaak.
Natuurlijk geproduceerd door een van de grootste pareldragende oesters, de Pinctada maxima, ook wel Zilverlip- of Goudlipoester genoemd. Dit weekdier met zilveren of gouden lippen kan zo groot worden als een bord, maar is zeer gevoelig voor omgevingsfactoren.
Deze gevoeligheid draagt bij aan de kosten en zeldzaamheid van Zuidzee-parels. Als zodanig produceert Pinctada maxima parels van grotere afmetingen, variërend van 9 millimeter tot wel 20 millimeter met een gemiddelde grootte van ongeveer 12 millimeter. Toegekend aan de parelmoerdikte, staat de Zuidzeeparel ook bekend om de verscheidenheid aan unieke en wenselijke vormen die worden gevonden.
Naast deze deugden heeft de Zuidzeeparel ook een scala aan kleuren, van crème tot geel tot diep goud en van wit tot zilver. De parels kunnen ook een mooie “boventoon” van een andere kleur vertonen, zoals roze, blauw of groen.
Tegenwoordig is, net als bij andere natuurlijke parels, de natuurlijke Zuidzeeparel bijna verdwenen van de wereldparelmarkten. De overgrote meerderheid van de Zuidzee-parels die tegenwoordig beschikbaar zijn, worden gekweekt op parelboerderijen in de Zuidzee.
Indonesische Zuidzee Parels
Als toonaangevende producent, Indonesië, kan men hun schoonheid beoordelen in termen van glans, kleur, grootte, vorm en oppervlaktekwaliteit. Parels met de majestueuze kleur van keizerlijk goud worden alleen geproduceerd door oesters die in Indonesische wateren worden gekweekt. Qua glans hebben Zuidzeeparels, zowel natuurlijk als gekweekt, een heel aparte uitstraling.
Door hun unieke natuurlijke glans vertonen ze een zachte innerlijke gloed die merkbaar verschilt van de oppervlakteglans van andere parels. Het wordt soms beschreven als het vergelijken van de gloed van kaarslicht met die van fluorescerend licht.
Af en toe vertonen parels van zeer fijne kwaliteit een fenomeen dat bekend staat als oriënteren. Dit is de combinatie van een doorschijnende glans met subtiele kleurreflecties. De meest stralende kleuren van Zuidzee parels zijn wit of wit met verschillende gekleurde boventonen.
Boventonen kunnen bijna elke kleur van de regenboog zijn en zijn afgeleid van de natuurlijke kleuren van het parelmoer van de Zuidzee-pareloester. In combinatie met een doorschijnende intense glans creëren ze het effect dat bekend staat als “orient”. Kleuren die dominant worden gevonden, zijn onder meer zilver, roze wit, witte roos, goudwit, goudcrème, champagne en keizerlijk goud.
De keizerlijke goudkleur is de zeldzaamste van allemaal. Deze majestueuze kleur wordt alleen geproduceerd door de oesters die in Indonesische wateren worden gekweekt. Gekweekte parels uit de Zuidzee zijn superieur in grootte en zijn over het algemeen tussen de 10 mm en 15 millimeter.
Wanneer grotere maten worden gevonden, worden zeldzamere parels van meer dan 16 millimeter en soms meer dan 20 millimeter zeer gewaardeerd door kenners. Als schoonheid in het oog van de toeschouwer is, dan bieden South Sea Pearls talloze mogelijkheden van schoonheid om te aanschouwen, aangezien geen twee parels precies hetzelfde zijn. Vanwege de dikte van hun parelmoer, worden gekweekte Zuidzee-parels gevonden in een opwindende verscheidenheid aan vormen.
Parelmoer is een prachtige matrix van calciumcarbonaatkristallen en bijzondere stoffen die door de oester worden geproduceerd. Deze matrix wordt laag na laag in perfect gevormde microscopisch kleine tegels gelegd. De dikte van de parel wordt bepaald door het aantal lagen en de dikte van elke laag.
Het uiterlijk van het parelmoer wordt bepaald door het feit of de kalkkristallen “plat” of “prismatisch” zijn, door de perfectie waarmee de tegels worden gelegd en door de fijnheid en het aantal lagen tegels. Het effect
op de schoonheid van de parel hangt af van de mate van zichtbaarheid van deze perfecties. Deze oppervlaktekwaliteit van de parel wordt beschreven als de teint van de parel.
Hoewel de vorm geen invloed heeft op de kwaliteit van een parel, is de vraag naar bepaalde vormen wel van invloed op de waarde. Voor het gemak zijn gekweekte parels uit de Zuidzee ingedeeld in deze zeven vormcategorieën. Verschillende categorieën zijn verder onderverdeeld in tal van subcategorieën:
1) Rond;
2) Halfrond;
3) Barok;
4) Semi-barok;
5) laten vallen;
6) Cirkel;
7) Knop.
De koningin schoonheid van de South Sea Pearl
Indonesië produceert Zuidzeeparels die worden gekweekt uit Pinctada maxima, de grootste oestersoort. Als archipel met een ongerepte omgeving biedt Indonesië de optimale omgeving voor Pinctada maxima om parels van hoge kwaliteit te produceren. De Indonesische Pinctada maxima produceert parels met meer dan een dozijn kleurschakeringen.
De zeldzaamste en meest waardevolle geproduceerde parels zijn die met gouden en zilveren kleuren. Verschillende reeks delicate tinten, onder andere zilver, champagne, briljant wit, roze en goud, met de Imperial Gold Pearl als de meest magnifieke van alle parels.
De Imperial Gold Color Pearl, geproduceerd door oesters die in ongerepte Indonesische wateren worden gekweekt, is in werkelijkheid de koningin van de South Sea Pearl. Hoewel de Indonesische wateren de thuisbasis zijn van de parel uit de Zuidzee, is er een regulering nodig om de binnenlandse handel en export te controleren om de kwaliteit en prijs van parel te garanderen. De overheid en aanverwante partijen hebben
sterkere relatie opgebouwd om de uitdaging op te lossen.
In het geval van Chinese parels, die zijn gekweekt uit zoetwatermosselen en waarvan wordt vermoed dat ze een lage kwaliteit hebben, heeft de regering enkele voorzorgsmaatregelen genomen, zoals door de ministeriële regeling Visserij en Maritieme Zaken nr. 8/2003 inzake parelkwaliteitscontrole uit te vaardigen. De maatregel is noodzakelijk omdat Chinese parels van lage kwaliteit zijn maar erg lijken op Indonesische parels. kan een bedreiging vormen voor de Indonesische parelproductiecentra op Bali en Lombok.
De export van Indonesische parels is in de periode 2008-2012 aanzienlijk gestegen met een gemiddelde jaarlijkse groei van 19,69%. In 2012 werd het grootste deel van de export gedomineerd door natuurlijke parels met 51%.22. Gekweekte parels, onbewerkt, volgden op verre tweede met 31,82% en gekweekte parels, bewerkt, met 16,97%.
De Indonesische export van parels in 2008 werd slechts gewaardeerd op 14,29 miljoen USD, voordat deze in 2009 aanzienlijk toenam tot 22,33 miljoen USD.
Figuur 1. Indonesische export van parels (2008-2012)
gestegen tot respectievelijk US$31,43 miljoen en US$31,79 miljoen in 2010 en 2011. De export werd in 2012 echter teruggebracht tot 29,43 miljoen dollar.
De algemene dalende trend zette zich voort in de eerste vijf maanden van 2013 met een export van 9,30 miljoen dollar, een krimp van 24,10% vergeleken met 12,34 miljoen dollar in dezelfde periode in 2012.
Figuur 2. Indonesische exportbestemming (2008-2012)
In 2012 waren Hong Kong, Australië en Japan de belangrijkste exportbestemmingen voor Indonesische parels. De export naar Hong Kong bedroeg 13,90 miljoen dollar of 47,24% van de totale Indonesische parelexport. Japan was de op één na grootste exportbestemming met 9,30 miljoen dollar (31,60%) en gevolgd door Australië met 5,99 miljoen dollar (20,36%) en Zuid-Korea met 105.000 dollar (0,36%) en Thailand met 36.000 dollar (0,12%).
In de eerste vijf maanden van 2013 was Hong Kong opnieuw de topbestemming met een waarde van $ 4,11 miljoen aan parelexport, of 44,27%. Australië verving Japan op de tweede plaats met US$ 2,51 miljoen (27,04%) en Japan werd derde met US$ 2,36 miljoen (25,47%) en gevolgd door Thailand met US$ 274.000 (2,94%) en Zuid-Korea met US$ 25.000 (0,27%).
Hoewel Hong Kong in de periode 2008-2012 een buitengewone gemiddelde jaarlijkse groei van 124,33% liet zien, kromp de groei in de eerste vijf maanden van 2013 met 39,59% in vergelijking met dezelfde periode in 2012. Ook de export naar Japan vertoonde een vergelijkbare krimp van 35,69. %
Figuur 3. Indonesische export naar provincie (2008-2012)
De meeste Indonesische parelexport is afkomstig uit de provincies Bali, Jakarta, Zuid-Sulawesi en West Nusa Tenggara met waarden variërend van US $ 1.000 tot US $ 22 miljoen.
Figuur 4. Export van parels, nat of cult, enz. Naar wereld per land (2012)
De totale export van parels in 2012 bedroeg $ 1,47 miljard, wat 6,47% lager was dan het exportcijfer in 2011 van $ 1,57 miljard. In de periode 2008-2012 had de gemiddelde jaarganger last van een krimp van 1,72%. In 2008 bereikte de wereldexport van parels 1,75 miljard dollar om in de volgende jaren te dalen. In 2009 werd de export teruggebracht tot 1,39 miljard dollar, om in 2010 en 2011 te stijgen tot respectievelijk 1,42 miljard dollar en 157 miljard dollar.
Hong Kong was de grootste exporteur in 2012 met $ 408,36 miljoen voor een marktaandeel van 27,73%. China werd tweede met een export van 283,97 miljoen dollar, goed voor 19,28% van het marktaandeel, gevolgd door Japan met 210,50 miljoen dollar (14,29%), Australië met een export van 173,54 miljoen dollar (11,785) en Frans-Polynesië, dat 76,18 miljoen dollar exporteerde ( 5,17%) om de Top 5 af te ronden.
Op de 6e positie stonden de Verenigde Staten met een export van US $ 65,60 miljoen voor een marktaandeel van 4,46%, gevolgd door Zwitserland met US $ 54,78 miljoen (3,72%) en het Verenigd Koninkrijk, die US $ 33,04 miljoen exporteerde (2,24%). Indonesië exporteerde voor 29,43 miljoen dollar aan parels en stond op de 9e plaats met een marktaandeel van 2%, terwijl de Filippijnen de top 10 vervolledigden met een export van 23,46 miljoen dollar (1,59%) in 2012.
Figuur 5. Aandeel en groei van de wereldexport (%)
In de periode 2008-2012 heeft Indonesië de hoogste groeitrend van 19,69% gevolgd door de Filippijnen met 15,62%. China en de Verenigde Staten waren de enige andere exporten met een positieve groeitrend van respectievelijk 9% en 10,56% in de Top 10 van landen.
Indonesië had echter te lijden van een krimp van 7,42% op jaarbasis tussen 2011 en 2012, waarbij de Filippijnen de grootste jaar-op-jaar groei van 38,90% kenden, waarbij Australië de slechtste presteerder was met 31,08%.
Behalve Australië waren de enige landen in de Top 10 van exporteurs die groei in hun parelexport noteerden:
de Verenigde Staten met een groei van 22,09%, het Verenigd Koninkrijk met 21,47% en Zwitserland met 20,86%.
De wereld importeerde in 2012 voor 1,33 miljard dollar aan parels, of 11,65% minder dan het importcijfer van 1,50 miljard dollar in 2011. In de periode 2008-2011 kende de import een jaarlijkse gemiddelde krimp van 3,5%. ‘S Werelds import van parels bereikte zijn hoogste punt in 2008 met $ 1,71 miljard, voordat hij daalde tot $ 1,30
Figuur 6. Import van parels, nat of cult, enz. Van Wereld
miljard in 2009. De invoer liet in 2010 en 2011 een opleving zien met respectievelijk 1,40 miljard USD en 1,50 miljard USD, om vervolgens in 2012 terug te vallen tot 1,33 USD.
Van de importeurs stond Japan in 2012 bovenaan de lijst door voor 371,06 miljoen dollar aan parels te importeren voor een marktaandeel van 27,86% van de totale import van parels ter wereld van 1,33 miljard dollar. Hong Kong werd tweede met een import van 313,28 miljoen dollar voor een marktaandeel van 23,52%, gevolgd door de Verenigde Staten met 221,21 miljoen dollar (16,61%), Australië met 114,79 miljoen dollar (8,62%) en Zwitserland op de verre 5e plaats met een invoer van $ 47,99 (3,60%).
Indonesië importeerde in 2012 slechts $ 8.000 aan parels en stond op de 104e positie.
Schrijver: Hendro Jonathan Sahat
Uitgegeven door: DIRECTORAAT-GENERAAL NATIONALE EXPORTONTWIKKELING. Ministerie van Handel Republiek Indonesië.
Ditjen PEN/MJL/82/X/2013